„Gdy wybije mej śmierci godzina, pochowajcie mnie w kniei zielonej…
niech nade mną zaszumi gęstwina, hymn myśliwski radości minionej…

Kiedy wiosna radosna nastanie, niech nade mną pieśń głuszca posłyszę,
niech słonek miłosne chrapanie do snu moją mogiłę kołysze…

Gdy po letnim szaleństwie zieleni szczere złoto okryje konary,
gdy nadejdzie cudny czas jesieni, niech nade mną zagrają ogary…

Na ten głos mojej duszy tak miły żar zakipi w sercu wystudzonym-

i ożyję, i wstanę z mogiły, chwycę broń i polecę za gonem…”

                            J.Eysmond

 Początek listopada to dla wszystkich Nas pora przemyśleń, zadumy nad przemijającym czasem, czas w którym szczególnie pamiętamy o tych, którzy od nas odeszli

  To moment, w którym odwiedzamy naszych bliskich na nekropoliach, zapalamy znicze, których światło jest symbolem wieczności duszy. 

  Najbliższe dni to dla Nas myśliwych także dzień naszego Patrona św. Huberta, tradycyjne polowanie hubertowskie. Czas w którym będziemy się spotykać, rozmawiać, biesiadować.

  Wspomnijmy w tym chwilach Naszych zmarłych kolegów, myśliwych, których spotkaliśmy na swojej drodze łowieckiej, którzy odeszli do Krainy Wiecznych Łowów.

                                              Niech Im Kneja Wiecznie Szumi

                                                Hubert Sadowski